ورود انسان به بهشت آخرت منوط به صدور اذن خاص از جانب خداوند است و آن منوط به پاکی کامل بنده از جمیع رذایل و گناهان است و این پاکی و اذن در 5 موطن صورت می پذیرد: نخست در عالم الست، سپس در دنیا سپس در برزخ سپش در قیامت، سپس در دوزخهای موقت آخرت. کامل ترین مومنان همچون معصومین علیهم السلام در عالم الست ممتحن و ماذون به ورود به بهشت آخرتند و ناقص ترین و گناه کارترین مومنان پس از گذراندن مدتهای مدید در دوزخ های موقت و رسیدن به پاکی کامل، این اذن را بدست می آورند.