بسم الله الرحمن الرحیم
امام خمینی رضوان الله تعالی علیه که ورودش به ایران در ۱۲ بهمن ۵۷ تا ابد مبارک باد، دارای دو حیث است: نخست امام خمینی به عنوان مجتهدی مانند سایر مجتهدان که لسانش در حوزه ظنیات و نظریات اعم از فروعی و اصولی این است که : «به نظر من این حکم خداوند است» یا «به نظر من این حکمت خداوند است» و از این حیث، فقه امام جواهری، فلسفه اش صدرایی و عرفانش محی الدینی است و امام از این حیث مانند سایر علما قابل رد و قبول و نقض و ابرام است و حیث دیگر امام خمینی به عنوان امام و حاکم الهی و ولی ففیه زمان و وارث و سخنگوی جمیع پیامبران در عصر ما که از این حیث لسان مبارکش در حوزه قطعیات و ضروریات این است که: هذا حکم الله و هذه حکمت الله که از این حیث، فقه امام ولایی و فوق جواهری و فلسفه و عرفانش بطور تام و تمام قرانی و روایی و متفاوت با فلسفه صدرایی و عرفان محی الدینی است. و امام از این حیث مانند انبیاء و معصومین علیهم السلام قابل نقد و نقض و رد نیست و هر گونه نقض و ردی به ایشان از این حیث، نقض و رد معصوم علیه السلام و در حد شرک بالله است و خلط و مزج این دو حیث با یکدیگر و تسری احکام یکی به دیگری نیز عملی ناروا و خلاف عقل و حکمت است.
سید محمد قائم مقامی
۱۲ بهمن ۱۳۹۸
