در سخن نورانی امیرالمومنین علی علیه السلام که فرمود: الا ان اللسان بضعه من الانسان فلا یسعده القول اذا امتنع و لا یمهله النطق اذا اتسع، ضمیر مفعولی در یسعده و یمهله به انسان و ضمیر فاعلی در امتنع و اتسع به لسان باز می گردد و مراد این است که در صورت امتناع لسان، صرف داشتن اندیشه و سخن نمی تواند موجب اظهار آن سخن شود و در صورت اتساع لسان، نطق و اظهار سخن بر اندیشه و خود سخن پیشی می گیرد و به انسان مهلت اندیشه و داشتن سخن را نمی دهد.