عقل، دارای دو نوع ادراک عقلی و تعبدی است. نخستین مدرک -به ضم میم و فتح راء- عقلی عقل، حضرت واجب الوجود جل و علا و نخستین مدرک تعبدی عقل، ما سوی الله از جمله وجود خود عقل است. یعنی که عقل نه تنها عالم بلکه حتی خودش را در جنب واجب الوجود که مطلقا امتناع از غیر دارد، بصورت تعبدی قبول دارد زیرا که برای عقل وجود ما سوی الله به دلیل استلزام تناقض، عقلا محال و تعبدا موجود می باشد.