همان عقلی که به صورت بالبداهه می گوید خدا هست و خدا، خوب و زیبا و حکیم و عادل است، همان عقل می گوید محال است کسی را بدون خواسته خودش و بدون مشورت با خودش، ایجاد کنند آنگاه او را مسئول اعمال و رفتارش قرار دهند که اگر چنین کنی لذت و پاداش و بهشت خواهی داشت و اگر چنان کنی دچار درد و مجازات و جهنم خواهی شد. بنابراین از یقینی بودن وجود خداوند وخوب و زیبا و حکیم و عادل بودن ذات اقدس او و یقینی بودن مسئولیت آفریدگان و صحیح بودن این مسئولیت و یقینی بودن پاداش و کیفر،بدست می آید که علاوه بر خواست آفریدگار بر آفریدن، خواست آفریده نیز بر آفریده شدن و آگاهی پیشین او از مسئولیت وجود داشتن در فرایند آفرینش، دارای نقش بوده است.